21.05.2011

Halil İbrahim Sofrası


dilli çulun hâli, zifir çıra; 
ahlı vahlı yarasına zefiran çalın! 
çiğ süte değer haram, zenne! 
zilli söze çare, hani? 
ağu süre, acı kader töze; 
-çilen, bite!

küf tutanda, musalla taşır işi; 
tavaf elinde câhile, Hicaz üşür; 
denize nâzır, yalı çapkını; çölü aşır! 
tehir eder acili; alı, curuf akanda 
erinme hadi, soruları çöz; ilenme! 
-kehel, muzur! 

ister şimdi çek, yükünü; 
-istersen hesaba düş!
biri, tapar sikkesine; obur! 
kelâmsa, pir; 
-hokkasına doyar!


iki de bir külü kaşır, Âraf kulu
köz, ışır; asar yaftasına; 
dili, sarsak; küfür eser
çene kemiği, örsek; kör bakar! 
kabir sınar; kili, kursak; 
-söze, mühür!


kof olanda öşür; salla gitsin! 
yap boz değil, defter-i kebir
tahtasına düşer im; böyle belle! 
kâfir ile mâhir kim ola? 
doğrusuna kâm, eğrisine kûn; 
-mizân, kadir!


kim gide, kim kala bu sofrada?
dakkasına salmaz; ruhu, uçar! 
hile düşer okkasına bey'in; 
cukkasına iki tabur efe gelir; 
kemi, kümü yok; hadi deyin! 
cürmü kadar ehil mi hâlin? 
-aşına mı, işine mi; 
-nesine kefil! 


özü, talaz olur takkesine; 
-kim bilir, nasıl tozar! 
râzı mı akçesine, soran? 
gaybı kör, kıssasına; 
-bilen, bilir!

Adelli, 1919

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder